Op zaterdag 3 oktober 2015 werd een huldeconcert gehouden in de priorij van de paters Karmelieten - Ezelstraat 28a te Brugge - ter gelegenheid van de 90e verjaardag van de stichter, voorzitter en dirigent van de Scola Gregoriana Brugensis, de heer Roger Deruwe.
Dit concert werd mede verzorgd door de oud-leden:
- Ignace Michiels - orgel
- Ewald Demeyere - clacecimbel
- Hendrik Van den Abeele - dirigent en stichter Psallentes
Extract uit de toespraak van Francis Decoster, lid van de Scola, tijdens het concert in de priorij van de Paters Karmelieten
Roger Deruwe is gaan studeren aan het Conservatorium van Brugge, waar hij eerste prijzen orgel, harmonie, muziekgeschiedenis en contrapunt en de uitmuntendheidprijs orgel behaalde, en daarna ook nog in Gent, met eerste prijzen orgel en fuga. Zijn heel eerste openbaar concert speelde hij in 1952 in de orgelzaal van het Brugse Conservatorium samen met zijn broer, de zanger en latere directeur van de Koninklijke Opera Vlaanderen in Antwerpen Sylvain Deruwe. Hij werd kathedraalorganist in 1969 en is dat gebleven tot in 1991.
Als muziekleraar kwam hij terechtgekomen in verschillende scholen opeenvolgend in Brugge, Eeklo, Kortrijk, Roeselare, Wevelgem, en zelfs enkele jaren zangleraar in het Brugse Grootseminarie.
Mr. Deruwe speelde en zong niet alleen, hij dirigeerde ook. In het meervoud! Hij stichtte het eerste mannenkoor in Sint-Jakobskerk, hij stichtte een studentenkoor in Sint-Leocollege, hij stichtte een operettekoor in het Koninklijk Atheneum in Eeklo, en hij stichtte een Orff- en fluitgroep in Sint-André. Maar het zwaardere werk moest nog komen: van 1958 tot 1986 was hij de dirigent van het Renaat Veremanskoor, waarmee hij in binnen- en buitenland zeer succesrijke optredens en concertreizen heeft mogen beleven. Met zijn Veremanskoor heeft Roger Deruwe niet alleen motetten van Bach gezongen, hij heeft er ook namen als Distler, Pepping, Zimmerman en Demantius bekend mee helpen maken in Vlaanderen. Oudere muzikale Bruggelingen herinneren zich wellicht nog zijn indrukwekkende uitvoering van de cantate "Stenen en brood" van Norbert Rosseau, die hij met het koor gecreëerd heeft in opdracht van het ANZ, en die andere creatie van een werk van Rosseau, zijn Requiem volgens Mattheüs.
Als organist van de Sint-Salvatorkathedraal zag hij er het Gregoriaans wegkwijnen. Dat mocht niet, en dat zou niet. En dus stichtte hij nog maar een koor, de Scola Gregoriana, in 1970. Eerst om alleen maar de zondagse hoogmis op te luisteren. Maar in 1974, meer dan veertig jaar geleden en kort na een studiereis met zijn koor naar het mekka van het gregoriaans, de abdij van Solesmes in het Franse departement van de Sarthe, gaf hij zijn eerste optreden buiten de eredienst om hier in deze kerk. "Concert" mocht het niet heten, want het Gregoriaans hoort niet in de concertzaal thuis, is zijn stelling. En sindsdien heeft de Scola naast de vele eucharistievieringen eerst in de kathedraal en later, sinds het begin van de jaren '90 hier bij de Paters Karmelieten, ook honderden audities verzorgd in Vlaanderen en daarbuiten. Soms was dat op heel kleine en nederige plaatsen maar vaak was het ook in heel prestigieuze omgevingen, ik denk aan de kathedralen van Lincoln en Salzburg, aan Sankt-Gallen en de Sainte-Chapelle in Parijs, Vézelay om nog maar te zwijgen van meerdere concertreizen in Spanje, met optredens in onder meer Santander, Cuenca, San Sebastian en Madrid.
Roger Deruwe heeft enorm veel gedaan om een nieuwe generatie de Gregoriaanse muziek te leren beluisteren en appreciëren. Hij heeft dat gedaan met een nooit aflatende inzet en een bewonderenswaardige zelfdiscipline. Want mispak u er niet aan: hoe innemend hij ook wezen moge, hij is een man die heel precies weet wat hij wil. Telkens opnieuw slaagt hij erin alle neuzen in dezelfde richting te krijgen.
In zijn ondertussen bijna vijfenveertig jaar geschiedenis heeft de Scola Gregoriana veel gezongen, ze heeft in haar rangen ook ander muzikaal talent weten groeien onder het goedkeurende oog - en vooral oor ! - van zijn stichter en dirigent.